Kuru Temizleme Araştırması Giriş (Devamı)

Kuru temizleme çamaşır yıkama işlemi gibi makine ile yıkama tekniği olup, su yerine solvent kullanılarak yapılan temizlik yöntemidir (Anonim, 1957:19). Kuru temizlemecilikte solvent olarak önceleri karbon tetra klorür, sonraları trikloretilen kullanılmakta iken, günümüzde perkloretilen kullanılmaktadır (Imbriani, 1988). Amerika Birleşik Devletleri’ndeki kuru temizleme fabrikalarının yaklaşık olarak % 85’inde kullanılan başlıca solvent olan perkloretilen, Avrupa ülkelerinde de yaygın olarak kullanılmaktadır (Aggazzotti et al. 1994).

Kuru temizleme dokumaların, liflerin içine işlemeyen ve liflerin doku, biçim ve renklerini korumalarını sağlayan yağ çözücülerle temizlenmesi işlemidir. Leke çıkarmak için kullanılan kuru temizleme çözücüleri benzin, karbon tetra klorit, yakacak ispirtolar, neft yağı (terbentin) ve diğer ticari maddelerdir. Kumaşta mevcut doğal yağ nedeniyle çok miktarda kir tutulur; bu yağ yok edildiğinde kir bir emici ile çıkarılır. Kuru temizleme maddeleri yıkanamayan dokumaların temizlenmesi için çok yararlıdır, ancak bunlar deneyimli personel tarafından dikkatle ve sakınımlı bir biçimde kullanılmalıdır (Jones, 1995:59). Kuru temizlemecilik ülkemizde genellikle bir ya da iki kişinin çalıştığı, çıraklıktan yetişen atölye sahibi kimseler tarafından, büyüklüğü fazla olmayan atölyelerde yürütülen bir faaliyettir (Arpacı, 1999).

Kuru temizlemede su kullanılmaması temizlenen maddenin bozulmamasını sağlamakta, ayrıca temizleme sıvısı olarak kullanılan kimyasal maddenin atılmayıp geri kazanılması da maliyetin düşürülmesini sağlamaktadır. Ayrıca kimyasal maddenin üstün bir temizleme gücünün olması bu sistemin büyük özelliklerinden biridir (Sezgin, 1994:109; Akoğlan, 1997:168). Her geçen gün değişik özellikteki liflerden yapılmış ürünlerin yaygınlaşması, kadının çoğunlukla ev dışında çalışmasından dolayı zamanının sınırlı olması vb. faktörler de eklendiğinde bu hizmetin önemini artırmaktadır.